Crisis (deel 2)

Een op de twee huwelijken strandt en hoe langer hoe meer lijkt het alsof mensen net iets te makkelijk uit elkaar gaan. Is dat zo? Als we overall naar alle relaties kijken (ook niet gehuwden, blijft tweederde samen. Mensen gaan wel sneller uit elkaar om minder ernstige redenen dan vroeger. Nu wordt er al eens gezegd dat het gevoel weg was voor de partner, de relatie was ‘op’. Elk koppel kampt wel eens met een relatiecrisis, periodes waarin ieder met zichzelf bezig is en niet zozeer met de andere. Maar dat gaat over. Belangrijk is met crisissen om te gaan en er op een gezonde, constructieve manier samen uit te raken.

Samen met jullie overloop ik de vijf meest voorkomende crisissen en hoe er mee om te gaan.

 

Crisis nummer twee vandaag: de cirkeltje-zonder-einde ruzies.

Zij gaat halftijds werken en zorgt voor de kinderen, verder runt ze het huishouden, zorgt voor de ontspanningsmomenten, organiseert alle feestjes en sociale aangelegenheden,.. ze heeft het gevoel dat ze er alleen voor staat. Hij werkt dag in dag uit, net om ervoor te zorgen dat zijn vrouw de luxe heeft om maar halftijds te moeten werken. Maar daar krijgt hij geen dankjewel voor. In tegendeel, elke avond zeurt ze over de kinderen en over het feit dat hij niets in het huishouden doet. En zo gaat het maar door.

Ruzie maken op zich is niet zeg. In elke goede relatie zijn er al eens conflicten want wordt confrontatie niet ui de weg gegaan. Maar je moet natuurlijk op de juiste manier ruzie maken… En de juiste manier dat houdt in dat je duidelijk communiceert. Hiermee bedoel ik dat je niet alleen de feiten weergeeft waarover jet het niet eens bent, je geeft er ook je mening ver, vertelt hoe je je erbij voelt, vertelt je verwachting naar je partner of jezelf en zegt waar je voor vreest.

Het nadeel van de meeste ruzies is dat ze beginnen in een emotionele toestand, net wanneer je heel erg boos bent. Wanneer je dan ‘uitvliegt’ en de ander een spervuur van verwijten over zich heen krijgt, toon jij eigenlijk je onmacht. Woede-uitbarstingen komen wanneer irritatie en frustratie het grootst is en hebben niets te maken met dominantie, maar net wel met onmacht. Best kan je dan even een time-out nemen. Niet dat je het onderwerp moet mijden of er niet meer over spreken die dag, de time-out moet je letterlijk nemen. Je gaat even een half uurtje in een andere ruimte afkoelen. Ga even een wandelingetje maken, kijk even tv, lees even een boek en praat dan pas verder als je voelt dat de grootste woede is gaan liggen.

Om dit soort van crisissen te vermijden is er maar een oplossing: praten en praten en praten. Je moet durven praten over de verschillen tussen jullie en welke irritaties die verschillen opwekken. Met een assertieve houding winnen jullie allebei en vind je wel een compromis waar je je beiden in kan vinden. Spreek dus steeds in de ik-vorm, probeer niet te denken in de ander zijn plaats, hou je aan het onderwerp (laat die oude koeien maar zitten) en speel op de bal, niet op de man.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *