Hij schrijft zo anders dan hij overkomt…

Meestal leer je op een datingsite eerst iemand al schrijvend kennen. Mailtjes met informatie vliegen heen en weer. En daarna ontmoet je elkaar pas. Uit die eerste teksten leer je iemand al wat kennen of je denkt toch dat je een aantal dingen kan afleiden uit de woordmassa die je toegestuurd is.

Zo gaan we al snel denken dat wanneer iemand een  een vlotte schrijver is en hij makkelijk zijn woorden neergepend krijgt, hij waarschijnlijk ook een makkelijke prater is.  Ook het omgekeerde denken we vaak: dat iemand die weinig woorden gebruikt ook diegene is, die in het echte leven weinig woorden zal gebruiken om zich uit te drukken. Ook het gevoel voor humor, of de afwezigheid er van is voor vele daters al een aanwijzing voor de eerste date. Een andere aanwijzing van hoe iemand in een relatie staat is bijvoorbeeld ook of hij in de derde persoon schrijft of niet. Je voelt dadelijk dat de zin ‘diegene die bij mij op reis zou gaan zou dan…’ heel anders klinkt dan ‘als jij bij mij op reis zou gaan…’ Hoe meer er in de derde persoon wordt geschreven, hoe groter de afstand die er wordt gehouden. En hoe minder ‘klaar’ iemand is voor een relatie.

Maar wat als het nu eens andersom is? Een single vertelde me onlangs dat ze -via een blind date van een vriendin- een afspraakje had. De man in kwestie was een grijze muis. Lief, zacht, luisterend oor, maar dertien in een dozijn. Niet mooi, niet lelijk, maar eigenlijk neutraal, te neutraal voor haar. Leuke avond geweest, dat wel. Voor haar was het duidelijk geen relatievoer, maar de date had gevraagd om toch nog even contact te houden. Drie weken later hoorde ik haar opnieuw.

Haar grijze muis bleek op mail een ontzettend leuke vent te zijn die de juiste woorden koos en vond, die (seksueel) plagerig was, een fikse dosis Britse humor bevatte en haar ontzettend lieve dingen schreef. Ze voelde zich geadoreerd. Ze voelde zich begeerd. Ze voelde zich vrouw.

Waar ze anders deze man na date één zou hebben afgeschreven, liep ze nu bijna op wolkjes en kon maar niet wachten tot dat hij terug was uit verlof. Zelfs de plannnen voor de nieuwe ontmoeting klonken fantastisch: gezellig samen koken, tegen elkaar aan kruipen en vertellen, vertellen, vertellen.

Maar wie is hij nu? Vroeg ze. Is hij nu die grijze muis die ik de eerste keer heb gezien of is hij die geweldige man die ik al schrijvend heb leren kennen?

Waarschijnlijk was hij een grijze muis en heeft de ontmoeting iets in hem losgemaakt. Iets wat er altijd al wel geweest was, maar al heel lang ingedommeld was. En iets wat hij nu zelf -al schrijvend- terug laat naar boven komen. De volgende date is alleszins alles bepalend.  En met wat restyling hier en daar, maak je van het uiterlijk van een grijze muis al snel iets helemaal anders…

 

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *