Hoe help je ervoor te zorgen dat liefde blijft duren?

Er zijn maar weinig mensen die maar één duurzame relatie hebben gekend. Velen hebben dan ook een vergelijkbare ervaring: het mag bij mij blijkbaar niet lukken. Iedere keer opnieuw begin ik eraan, met goede moed, nieuwe energie en veel enthousiasme. En toch loopt het telkens ook met een sisser af. Wat doe ik toch verkeerd, dat het niet mag blijven lukken bij mij? Bij anderen lijkt het vaak ook vlotter te gaan, al was het maar omdat je natuurlijk van weinigen echt alle miserie kent. Bij herhaalde ‘mislukkingen’ (ik noem het liever niet zo) kunnen we twee extreme interpretatiemodellen hanteren: of we kunnen het niet (en we leggen het teveel bij onszelf), of we hebben altijd pech (en we leggen het enkel buiten onszelf). De realiteit ligt zoals vaak ergens in het midden: soms hebben we gewoon pech, en vaak hebben wij er wel degelijk iets mee te maken. Waarop kunnen we dan letten, in de hoop dat je daardoor meer kans krijgt (nog altijd geen zekerheid) dat het blijft lukken? We geven enkele overwegingen en hangen die op ‘de tien geboden van duurzame liefde’. De eerste vijf zijn voor deze blog, de volgende vijf bespreken we een volgende keer.

1. Verliefdheid als noodzakelijke voorwaarde Het is goed om het belang van verliefdheid in duurzame liefde te nuanceren. Het is niet omdat we verliefd zijn op iemand, dat de relatie met die persoon vanzelf goed blijft gaan. Maar verliefdheid is wel nodig, als krachtig gevoel die ons uit onze veilige cocon doet treden om op avontuur te gaan en het erop te wagen. Als gevoel ook van lichamelijke aantrekking tot die ander. Verliefdheid verschilt ook, naargelang de duur van de relatie, en naargelang onze leeftijd. Maar ze is o zo nodig, zeker in onze cultuur, om van een relatie iets passioneels en levendig te maken.

2. Het verstand heeft natuurlijk ook zijn rechten. Het is niet omdat verliefdheid noodzakelijk is, dat we ons verstand mogen achterwege laten. Naast zich aangetrokken voelen tot elkaar, moeten we ook bij elkaar passen. En wie past bij wie, als het om karakter gaat? Dan denk ik aan puzzelstukjes, niet zij die op elkaar gelijken, maar zij die elkaar aanvullen. Niet dat je erg verschillend moet zijn, want dan loop je het gevaar elkaars onevenwichtigheden te versterken. Beter nog is het regelmatig de rollen om te wisselen, zodat beiden nu eens de leiding nemen, en een andere keer het initiatief aan de ander laten. Beiden mogen nu eens daadkrachtig zijn, en dan weer afwachtend, nu eens liever lui dan moe, en dan weer vlijtig als geen ander.

3. Een gezamenlijk project is ook iet onbelangrijk. In grote lijnen ongeveer hetzelfde willen met je leven is bevorderlijk voor de duurzaamheid van het samenleven. Als de ene vijf kinderen wil, en de ander geen enkel, dan wordt het moeilijk samen blijven. Wil de ene de wereld zien, en de ander voelt zich het beste thuis, dan wordt het lastig om samen te blijven. Is de ene nogal materialistisch ingesteld,en de ander helemaal niet, vindt dan maar een gemene deler. Ook de cultuur van het gezin van oorsprong en het opleidingsniveau van beide partners verschillen best niet van a tot z.

4. Weerbaarheid tegen problemen is een volgend belangrijk gegeven. Het beste zorg je voor een krachtig engagement, dat niet om de haverklap in vraag gesteld wordt. En dreigen met uit elkaar gaan is al helemaal niet verstandig, want vroeg of laat voel je een verplichting je dreigementen wel eens uitvoeren. De relatie moet al eens een storm kunnen doorstaan. Ruzies niet laten aanslepen, ze uitpraten, en ze zeker niet uit de weggaan, want dan drijf je van elkaar weg. Voor je het weet ben je uit elkaar gegroeid en zijn de gevoelens weg. Dan wordt zelfs de beste relatietherapie een moeilijke opdracht.

5. Geduld is een belangrijke gave, ook in de liefde. Als de passie eens verduistert, en de intimiteit voor een tijdje is gaan slapen, dan klaar je het enkel nog met engagement en / of geduld. Het niet willen opgeven, soms tegen beter weten in, tot er betere tijden aanbreken, desnoods na een lange voor betrokkenen pikzwarte nacht. Dat is wat vele duurzame relaties nodig hebben gehad. Geduld, niet in de zin van steriel afwachten, maar zo dat je beiden alert uitkijkt naar een creatieve oplossing. Alle duurzame relaties hebben lange nachten en winters gekend…
Zoals gemeld komen we op deze overwegingen terug in één van de volgende blogs!

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *