Ridders moeten niet op zoek gaan naar een draak om een prinses te vinden

Vandaag een man gezien die maar niet kon stoppen met te denken aan zijn ex-vrouw. Het huwelijk was allesbehalve een cadeau geweest. Hij redde haar uit een foute relatie met een gewelddadige man en aanbad haar. Maar zij deed niet veel goed voor hem. Veel ruzies, veel drank, veel andere mannen, veel vernederingen. Slaan en zalven noemde hij het. Ze brak hem af tot op het bot en was dan weer even lief. Maar dan gebeurde er wel weer iets. Bij de laatste ruzie was ze weggelopen en heeft hij haar nooit meer terug gezien. Dat was een jaar geleden en nog steeds speurde hij het internet af naar haar, probeerde via via in contact te komen en kon haar maar niet vergeten. Wat er toch met hem aan de hand was, vroeg hij.

 

Relatieverslaving, dat is de term die er op geplakt wordt. Niet dat je verslaafd bent aan het hebben van een relatie, maar wel dat je valt voor vrouwen/mannen die zelf niet in staat zijn om een echte relatie aan te gaan die gebaseerd is op oprechte liefde. Mensen met een relatieverslaving hebben een ontzettende behoefte om voor deze bodemloze putten te zorgen, in de hoop dat de andere veranderd, geneest. En dan ook –uit dankbaarheid- hen minstens even graag gaan zien. Waarbij deze ridders dan de liefde krijgen waar ze zelf zo naar hunkeren. Maar dat gebeurt vaak niet, integendeel. Vaak belanden ze zo in een respectloze relatie, een relatie waar de ander hen behandeld als vanzelfsprekend. En net dat triggert hen eens zo hard om nog meer hun best te doen om nog verder over eigen grenzen te gaan om de liefde te verdienen van de ander. Contact verbreken en uit de relatie stappen- wat het gezondste zou zijn- zou betekenen dat je faalt en opgeeft, en dus blijven deze ridders strijden, tot ze er bij neervallen. Tijdens de relatie zijn ze niet bezig met te genieten van de ander, maar worden ze dag en nacht gepreoccuppeerd  met het redden van de relatie en proberen ze constant de dingen die de ander doet en hen pijn doet, onder controle te houden. De relatie wordt een verslaving, erger nog , een obsessie en is allesoverheersend. Werk, sociaal leven, emoties en zelfs de gezondheid gaat hier aan ten onder.

Tijdens de relatie ben je blind voor alles wat de ander je aandoet, je minimaliseert de pijn die de ander je aandoet (ze bedoelde het zo niet, dat komt omdat ze gedronken heeft, ze weet niet beter, ze heeft een slechte jeugd gehad). Om meer controle te krijgen ga je je zelf medeverantwoordelijk voelen voor de fouten die de ander eigenlijk eenzijdig doet. En je blijft maar proberen en proberen in de hoop dat de ander toch beter wordt en het allemaal goed komt. Maar eigenlijk stap je regelrecht de afgrond in.

Deze ridders komen vaak zelf uit een gezin met geweld of misbruik of hebben alleszins emotioneel geleden, zonder dat er in het gezin op een eerlijke en oprechte manier kon gesproken worden. Hun gevoelens werden ontkend, weggelachen, opzij gezet en zo leren ze dat hun eigen emoties niet belangrijk zijn. En het enige wat er dan mee te doen valt is ze weg te steken, en te doen alsof ze er niet zijn.

Hierdoor leren ze nooit om op een gezonde manier in contact te staan met hun gevoelens en die te gebruiken wanneer er keuzes moeten gemaakt worden of grenzen moeten getrokken worden om jezelf te beschermen. Net om die reden val je voor Damaged Good. Het zijn je gelijken, zij gaan ook op een ongezonde manier om met gevoelens, iets wat voor jou als erg vertrouwd aanvoelt.

Ridders zijn vaak een vat vol met weggestoken pijn, immens verdriet, frustraties of oneindig gevoel van eenzaamheid en zij hebben zelf een onverzadigbare drang en behoefte aan liefde, warmte, bevestiging en aandacht. Tegelijk zijn deze ridder niet bekwaam om een echte relatie aan te gaan, dat is te dicht op hun vel. Echte liefde is voor ridders veel te beangstigend want het zou het vat van hun verleden met alle pijn wel eens kunnen openbreken. En eens die doos van Pandora open is, vrezen ze dit nooit meer te boven te komen.

Om te genezen van een relatieverslaving moet een ridder beginnen met zichzelf terug graag te zien, te beginnen met de wonden uit het verleden voor eens en voor goed onder ogen te zien en komaf mee te maken. Je eigen grenzen ontdekken, en trekken en zorgen dat ook anderen die respecteren is een volgende grote stap. Zelfzorg is dus erg belangrijk. Verder is opnieuw in contact –durven- komen met je gevoelens een zeer grote stap, nog groter is op dat gevoel te leren vertrouwen en zelf verantwoordelijk te zijn voor je eigen leven (je eigen leven onder controle te hebben in laats van alleen bezig te zijn met het leven van de ander of de relatie)

Alleen zo kunnen ridders leren dat er geen harnas nodig is, omdat er geen draak moet bevochten worden om een prinses te bemachtigen. De meeste prinsessen wandelen gewoon op straat.

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *