Te bed en tevree

‘Te is nooit goed’, ongetwijfeld heb je dit al tientallen keren gehoord, waarschijnlijk al van toen je nog een dreumes was. Een volkswijsheid, en dus een waarheid als een koe. Zoals wel vaker het geval is, schuilt er heel wat waardevols achter, die ons ervan tracht te weerhouden in een bepaalde richting, of op bepaalde vlakken te overdrijven. Wat kan ons dit gezegde leren op het vlak van de liefde, de partnerkeuze, het kiezen van een geschikte date? Welke valkuilen kunnen we maar best proberen te vermijden?
Om te beginnen wordt van mensen die langere tijd single zijn vaak beweerd dat ze te kieskeurig worden als het gaat over de keuze van een partner. Misschien is dat wel de meest voorkomende uitleg die je hoort over mensen die geruime tijd alleen zijn. Daar staat tegenover dat de perfectie niet van deze wereld is. Als je mensen wat beter leert kennen, kom je er achter dat er aan elk mens wel iets scheelt. Aan ieder mens is wel minstens een hoekje af. Daar is ook niets mis mee. Het maakt mensen juist boeiender. Hoe volmaakter, hoe saaier. Als mensen zich kwetsbaar kunnen tonen, maakt dat hen juist sympathieker. Misschien is er nog de grootste hoek af bij personen die het belangrijk vinden ten allen tijde zeer evenwichtig en psychisch gezond over te komen.
Sinds Freud, en dus al meer dan honderd jaar, weten we: er is niemand honderd procent evenwichtig en psychisch gezond. Precies omdat we allen het product zijn van onvolmaakte genen en een complexe ontwikkeling die nooit perfect kan verlopen. Maar opnieuw: gelukkig hebben we met zijn allen onze beperkingen en kwetsbaarheden. Dat geldt dus ook voor een mogelijke partner. Laat ons dan ook niet teveel van hem of haar verwachten. Precies omdat hij/haar ook zijn tekorten heeft, kunnen we zelf iets voor hem/haar betekenen. Mensen kunnen immers veel voor elkaar betekenen, precies omdat ze heel wat missen en mankeren. Puzzelstukjes passen in elkaar omdat ze met een ‘gat’ zitten.
Een andere overdrijving die je best vermijdt als je een partner wil is: een te afwachtende houding. Regelmatig klagen mensen dat ze weinig respons krijgen op hun initiatieven. Nochtans gaat het slechts om een eerste stapje richting verdere kennismaking. De ondernemende persoon denkt dan vaak dat het aan zichzelf ligt dat er weinig respons komt: de openingszin komt niet goed over, ‘ik zal wel iets verkeerd gezegd of gedaan hebben’. Alsof daar zo veel van af moet hangen. Mijn vermoeden is dat het eerder aan de ontvanger ligt, die te lang aarzelt om te reageren. Misschien vrezen sommige mensen dat het voor de initiatiefnemer te snel tot een date moet komen. In werkelijkheid moet je steeds met twee akkoord gaan om mekaar in levende lijve te ontmoeten. Indien je dat wenst kan je steeds uitgebreid mailen en chatten alvorens af te spreken. Dus even reageren op een eerste mailtje kan in principe nooit kwaad. Dan kan het werkelijk nog alle kanten uit. Een mailtje sturen opent mogelijkheden. Geen reactie geven uit angst dat het tot een date moet komen vernietigt kansen. Je wil ze niet te eten geven, het aantal mensen die elkaar misgelopen zijn omdat ze beiden te afwachtend bleven, of omdat een van beiden signalen niet begreep of niet beantwoorde.
Een andere overdrijving is misschien: de relatie die te snel evolueert. Mensen die ruim volwassen zijn, en bovendien nog eens verliefd, hebben inderdaad niet veel redenen om te treuzelen in de liefde. Toch kent een snelle groei van de relatie ook enkele nadelen. Je hebt minder tijd om van elk stapje in de relatie te genieten. In sommige gevallen dreig je ook belangrijke stappen over te slaan.
Als het gaat over intimiteit verdient het vaak aanbeveling de langzame weg te kiezen, zowel op emotioneel vlak als op lichamelijk vlak. Het is zelfs goed dat beide vormen van intimiteit hand in hand met elkaar groeien in een relatie. Een groeiende emotionele intimiteit vraagt als het ware organisch naar een lichamelijke toenadering. Omgekeerd veronderstelt lichamelijke intimiteit ook een graad van vertrouwdheid met elkaar waardoor beide partners zich veilig voelen. Zich veilig voelen is juist een belangrijke voorwaarde op rustig te kunnen genieten. De langzame weg van de schildpad, die weet waar ze naartoe wil, is dikwijls te verkiezen boven het schichtige pad van de haas.
Te is dus zelden goed, met twee uitzonderingen: te bed en tevreden. Te bed is het aangenaam toeven, om te rusten en te ontmoeten, vooral als we tijd nemen voor elkaar. Tevreden zijn geeft een goed gevoel. Alle andere ‘te’s’ zijn overdrijvingen die we maar beter vermijden.

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

One Response to Te bed en tevree

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *