Tranen en zelfbeklag, stop er mee. Word boos.

Afgelopen week kreeg ik een vrouw aan de telefoon. Ze had al een aantal relaties achter de rug met ‘foute’ mannen. Mannen die haar bedrogen, meer tijd spendeerden aan porno dan aan haar, zich niet aan afspraken hielden,… Ik merkte op dat ze vooral droef was en niet boos. Ze vertelde ook dat ze niet boos kon zijn. ze was vooral droef want ze had toch vaak genoeg uitgelegd en herhaald aan haar partners dat hun gedrag haar kwetste. Ze was geen ‘boze vrouw’ en ze vond het feit dàt ze boos moest worden niet bij haar passen, dus weende ze, dagen aan een stuk.

Dit zie je wel vaker: mensen die verdrietig zijn in plaats van hun boosheid te uiten. Het nadeel van verdriet is dat het een heel passieve emotie is, een emotie die je doet terugtrekken op jezelf, in jezelf doet keren. Mensen gaan geen veranderingen aan in verdriet, daar voelen ze zich te miserabel voor. Ze ondernemen niets en brengen ook geen verandering in de omstandigheden waar ze inzitten.  Mensen worden hierdoor depressief. Ze accepteren de onrechtvaardigheid waar ze inzitten en proberen daar in te berusten, maar dat lukt niet want ze blijven zich gekwetst voelen.

Mensen die boos zijn, daarentegen, zitten vol nergie. Die willen het anders, willen vooruit, vallen aan en kruipen zeker niet in hun schelp.

Waarom kiezen mensen dan toch voor dat verdriet en zelfbeklag? Omdat het veiliger is. Verdriet is iets wat je zelf in de hand hebt, het is een gevoel van jezelf dat je zelf kan controleren. Heel wat mensen onderdrukken ook hun boosheid omdat ze bang zijn voor de gevolgen. Ze zijn bang voor de afkeur en kritiek op hun gedrag, ‘want dat past niet bij een lieve man/vrouw’.

Toch is er niets mis met wat assertief gedrag, grenzen stellen en voor jezelf opkomen. Wanneer iemand je -emotioneel- pijn doet, heb je het recht om boos te zijn.

Iedereen van ons heeft recht op respect en iedereen dient respectvol behandeld te worden, niet alleen in zijn relatie maar ook op zijn werk, bij zijn vrienden,… Wanneer je wat zelf-respet hebt, vraag je dat ook en wordt je boos op de mensen die over die grenzen gaan. Die grens bewaken vraagt soms moedige daden en moedige keuzes, maar alleen zo kan je opnieuw met opgeheven hoofd in de spiegel kijken.

Stop met wenen, veeg die tranen weg en word maar eens boos.

This entry was posted in Andere. Bookmark the permalink.

2 Responses to Tranen en zelfbeklag, stop er mee. Word boos.

Leave a Reply to Edouard Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *