Kan ik wel omgaan met iemand die meer verdient dan mij? Ben ik wel mooi genoeg voor hem? Kan ik met haar kinderen leren samenleven? Is zijn job wel interessant genoeg ? Is zij niet te saai? En dan heb ik het nog niet over alle ‘wat als’en’ die mensen zichzelf blijven stellen. Maar wat als die eerste date niet goed loopt? Wat als ik begin te zweten? Wat als hij mijn kleedje niet mooi vindt? Wat als hij hoort dat ik ….. We denken soms een relatie dood nog voor er zelfs sprake is van eentje.
Heel wat singles malen en malen over steeds dezelfde vragen. En laat ons eerlijk zijn, van denken en analyseren alleen worden we niet gelukkiger. Sommige van die denkers gaan professionele hulp zoeken, in de hoop in therapie een antwoord te vinden. Helaas zijn er nog steeds veel therapeuten die te lang door blijven analyseren, alle gedachten worden nog eens herhaald en naast elkaar gelegd. Het kan een inzicht geven om luidop je vragen opnieuw te analyseren bij iemand die je niet kent. En sommige komen dan tot een inzicht. Daar stopt dan helaas voor velen de therapie. Terwijl dit slecht het begin is.
Want de volgende stap is veel belangrijker: als je dat inzicht hebt, moet je het willen ervaren en bepalen hoe je ermee wil leven. En daar ben je met je hoofd alleen niets mee, dan moet je dieper kijken en op zoek gaan naar je gevoel.
Het is opvallend hoe veel singles het moeilijk hebben met te kijken naar hun echte onderliggende gevoelens. Ze blijven vaak steken bij hun primaire gevoel: kwaad, verdrietig, blij, schaamte, verwondering of angst. Sommige raken zelfs daar niet en kunnen slecht hun gevoel uitdrukken in ‘het is goed met mij’ of ‘het gaat niet goed met mij’. Dat het zo moeilijk ligt, is niet te verwonderen.: omdat er meer gedacht dan gevoeld wordt. In de wereld die we gemaakt hebben, is het ook heel lastig om niet te denken. Het wordt de hele dag van je verwacht. Of het nu op je werk, in je gezin of relatie is, alles vraagt om een bepaalde denkoefening. Doordat je alles verwerkt met je hoofd, vergeet je soms te voelen. Wanneer het gaat om een verwerking van feiten, is daar niets mis mee, maar wanneer je emoties steeds rationaliseert, merken velen dat ze hiermee in de knoop raken. Ze raken er letterlijk niet uit en beginnen met piekeren, met hetzelfde eindeloos te verwerken in hun hoofd, wat onmogelijk is.
Het klinkt erg tegenstrijdig: hoe meer je gaat denken, hoe meer je merkt dat het denken je niet helpt, dus hoe meer je denkt nog meer te moeten denken en dan loop je helemaal vast; Veel piekeraars beschrijven het ook alsof hun hersenen onder kortsluiting staan, door al het denken kunnen ze na een tijd aan niets anders meer denken dan aan die ene gedachte en lukt het hen niet meer om over iets anders nog na te denken. De diepgang voor sommige dingen zit nu eenmaal niet in het nog dieper nadenken, maar in het loslaten en durven voelen.
Wanneer je als single zo een maler of piekeraar bent over je relaties die je wil aangaan en over jezelf in relaties, dan kan een analyse van je gedachten je in de eerste plaats even helpen om alles op een rij te zetten. Maar dat is slechts de eerste stap. Het is belangrijk om dan verder te durven gaan en te voelen waar je heen wil. Voelen wat je blij maakt, wat je angstig maakt, waar je boos om wordt, waar je tot in je diepste door geraakt wordt. En dat lukt niet door na te denken, dat lukt alleen door stil te staan bij wat je voelt.
De focus moet dan liggen op de onderliggende gevoelens die, juist omdat zij meestal onderdrukt worden, echte intimiteit in de weg staan. Het opnieuw contact maken met die emoties motiveert om anders te reageren en de ware behoeften en verlangens kenbaar te maken. Je gaat niet meer stressen om een kleedje als je beseft dat jij vooral twijfels of jij de moeite waard bent voor een ander, dat het niet gaat om het stukje stof maar om je eigenwaarde. Door te kijken naar je onderliggende gevoelens krijg je heel wat zelfinzicht. Dit heeft een positief effect op je zelfvertrouwen, want plots ben je niet meer angstig voor de goed – of afkeuring van de ander, je beseft dat jij het zelf bent die wat twijfelt aan jezelf. Zo krijg je terug controle over een situatie waar je anders de controle bij de ander legt.
En zo moet je vooraf niet meer piekeren over elke situatie of relatie, je kan er gewoon instappen en jezelf vertrouwen dat je op het moment zelf wel zal voelen of het goed zit of niet.