Mijn nieuwe vriend belt me vaak op het werk. Soms ‘gewoon om me te horen’, dan weer voor de ene of de andere kleine pietluttigheid. Mij irriteert het enorm. Ik werk al maar deeltijds en heb mijn tijd echt wel nodig om mijn werk af te maken. En nog meer, omdat het dingen zijn die hij me ’s avonds ook kan zeggen, maar dan wordt er vaak haast niet gepraat.
Ik merk dat ik er meer en meer boos om begin te worden en al smoezen verzin (ik moet NU naar een vergadering) om zijn telefoons te mijden. Hoe reageer ik best?
De snelle overname werkt!
In communicatietermen noemen we dit het wapen ‘ de snelle overname’. Ik verduidelijk mezelf: door je te bellen neemt hij tijd van je in beslag die je eigenlijk niet aan hem had willen besteden. Hij neemt een stukje van jouw terrein ongevraagd af. Hij heeft op dat moment je aandacht te pakken. Zelfs al zeg je dat het op dat moment niet gaat of het echt te druk is en hij hierdoor nors de telefoon aflegt, is hij er ook in geslaagd om tijd van je in te pikken, want op dat moment voel je je schuldig en ben je weer met hem bezig en niet met je werk. Zulke wapens, zoals chantage, vleierij, spot, hulpeloosheid,enzovoort werken goed op korte termijn. Diegene die ze gebruikt krijgt snel wat hij wil: een stukje van je terrein, een stukje aandacht. Maar op lange termijn zijn ze schadelijk voor de relatie. Omdat het stuk terrein al is afgenomen, kan jij alleen nog maar vijandig reageren. Je voelt irritatie, raakt verbitterd, wordt ontevreden, geprikkeld,…
Hoe er mee omgaan?
Het wapen herkennen is de eerste stap van een goede reactie. Pas wanneer je het herkent, kan je ook beginnen ingrijpen. Belangrijk is dat je nadenkt of je het terrein dat van je afgenomen wordt, wil kwijt raken of niet. Er zullen bijvoorbeeld misschien wel momenten zijn dat je het niet erg vind dat hij belt. Wanneer je het niet kwijt wil raken, is het belangrijk dat je bij je standpunt blijft en zelfverzekerd antwoord, zonder je te laten ompraten of je te motiveren. ‘Ik begrijp dat je even met me wil praten, maar dat wil ik nu niet, deze avond wil ik wel tijd maken voor je.’ Vragen als ‘waarom nu niet’ kan je beter niet beantwoorden. Van het moment je begint met motiveren (vb‘ ik heb nu te veel werk’), zal er terug een nieuw wapen gebruikt worden om je terrein alsnog in te palmen (vb schuldinductie ‘ik ben dus minder belangrijk voor jou dan je werk’). Blijf dus bij je zelfde antwoord en probeer met je man eens op een rustig moment een duidelijke afspraak te maken over zijn telefoongedrag. Spreek vb af dat jij hem tijdens je middagpauze belt of bepaal voor welke belangrijke gelegenheden hij je wel mag storen.