De zoektocht naar een partner, naar de Liefde verloopt niet altijd vlot. Dat weten jullie ondertussen zelf al. Voor sommigen gaat het heel erg vlot: ze komen tijdens hun jeugd op de plaatselijke jeugdvereniging iemand tegen, beginnen uit te gaan, krijgen een relatie, trouwen, bouwen een huis, krijgen kinderen en het leven loopt gewoon verder. Voor anderen, en waarschijnlijk ook voor jullie die dit lezen, ligt de weg minder vlak en zijn de hellingen en afdalingen soms groot. De zoektocht gaat gepaard met euforische momenten van opperste geluk en met pijnlijke en verscheurende emoties wanneer er een punt gezet wordt achter een relatie.
Sommigen durven zelfs niet meer beginnen aan de zoektocht (of zetten ze voor eeuwig on hold). Niet omdat ze zelf niet tegen de afwijzing kunnen, maar omdat ze te veel schrik hebben om iemand anders te moeten afwijzen en kwetsen.
Maar zo gaat die zoektocht nu eenmaal… Je ontmoet iemand en na een aantal afspraakjes merk je dat het toch niet helemaal diegene is waar jij je leven mee wil delen. Dan komt er het ‘moeilijke gesprek’. Dan moet je iemand dumpen, laten gaan, duidelijk maken dat zijn of haar verliefde blikken niet meer beantwoord zullen worden door de jouwe. Niet leuk, niet fijn, niet plezant. Des te meer is het belangrijk om dat moment goed aan te pakken en op een heel oprechte manier daar mee om te gaan met de emoties van jezelf en die van de ander.
Is er een goede manier om iemand te dumpen? Pijnlijk is het altijd, maar toch zijn er wel enkele richtlijnen om te volgen.
Het allerbelangrijkste om te weten te komen is dat je zeker bent dat jij niet verder wil. (remember een van de vorige stukken hier: doel vooraf bepalen) En uiteraard zal je eerst nog wel wat hebben liggen twijfelen of heeft je omgeving je aangespoord om toch nog even te proberen, maar als je het zeker weet, stel dan niet uit en ga over tot actie.
Als eerste regel kan je best de ‘slechtnieuwsregel’ toepassen, met andere woorden: Zachte dokters maken stinkende wonden. Wees dus vooral erg duidelijk van in het begin. Niet al te veel doekjes, geen heel overzicht over alle mogelijke denkprocessen die je hebt doorlopen om tot je beslissing te komen. Zeg het gewoon zoals het is, zonder al te bot te zijn: ‘Ik vind je erg aangenaam gezelschap en voor mij is dit niet genoeg om een relatie mee uit te bouwen’. Hierbij hoef je geen ellenlange uitleg te geven. Vaak is zo een beslissing ook gewoon gebaseerd op een aanvoelen of een mening en die moet je niet gaan rechtvaardigen. Want als je dat toch doet, dan praat je jezelf helemaal vast en maak je het ook voor de andere nog moeilijker. Die andere gaat dan proberen om jouw argumenten van tafel te gooien door er voorbeelden naast te plaatsen die het tegendeel aantonen. Wees dus duidelijk en beslist: jij voelt het niet en nee,… het gaat ook niet meer komen.
Veel ontvangers van het slechte nieuws eisen een verklaring. Ze willen kost wat kost dat je in detail gaat en hen een uitleg verschaft. Vaak is die er niet, je beslissing is gewoon gestoeld op een aanvoelen. Zeker bij iemand die je nog maar enkele keren hebt gezien. Als jij zelf een uitleg wil geven, kan en mag dat uiteraard. Maar laat je zeker niet dwingen.
En soms is er wel degelijk een verklaring voor het dumpen: iemand die de hele tijd loopt te klagen over haar of zijn ex, iemand die na twee dates al van je eist dat je om het uur even belt of iets stuurt, iemand met gewoonweg slechte manieren, of die onbeschoft doet, iemand die je onmiddellijk betrapt op leugens… Dus als iemand je vraagt waarom je wil stoppen met daten en je hebt er een goede verklaring voor, geef die dan zeker. Maak duidelijk dat je niet verwacht dat de ander dit gedrag gaat stoppen. Jij hebt je beslissing al genomen, maar misschien kan de ander er wel iets mee naar een volgende relatie.
In tegenstelling tot allerlei andere communicatie kan je best het ‘slechtnieuwspraatje’ niet vooraf aankondigen. Zinnen als: ‘ We moeten morgen eens deftig praten.’ zorgen er alleen maar voor dat je de ander vooraf al een erg ongemakkelijk gevoel geeft. Zo drijf je het drama op het moment alleen maar op.
En had ik al vermeld dat medelijden de slechtste drijfveer is om je woorden in te trekken en het dan toch nog eens te proberen? Als je dan toch vooraf beslist hebt voor jezelf dat deze relatie het niet gaat worden, voeg dan ook je daad bij je woord en trek niet je staart in omdat er aan de andere kant van de tafel net iets te hard gesnotterd wordt. Als jij het niet voelt, dan is dat jammer, maar soms is het gewoon zo. Het is niet fijn dat iemand anders zich klote voelt door jou, maar dat gebeurt nu eenmaal bij een afwijzing en heb je zelf waarschijnlijk ook al wel eens meegemaakt. Heb er begrip voor, benoem het, maar wijk niet af van je doel en je boodschap.
En misschien streelt het wel een beetje je ego wanneer je ziet dat de ander even helemaal het noorden kwijt is wanneer hij of zij door jou gedumpt wordt, maar vergeet niet dat je mensen dan ook maar even in hun meest kwetsbare moment treft. Daarna gaat die persoon ook gewoon naar huis, belt wat vrienden op, snottert nog eens goed en gaat door met zijn of haar leven. Pijn verdwijnt, het werk eist je terug op, kinderen moeten verzorgt worden en het leven gaat gewoon door. En ook zij starten vroeg of laat weer de zoektocht naar de Liefde.