Ze was hem toevallig tegen gekomen en de blik alleen was genoeg geweest. Hij zag er goed uit, leuke lach, toffe kleren aan, sprekende ogen. Wat heen en weer gekeken en haar stoute schoenen aangetrokken. Ik ga met jou iets drinken, zei ze. En zo gezegd zo gedaan.
Fijne babbel en er volgde een nieuwe date die ook weer leuk liep. Er waren blikken en aanrakingen en toen de derde date werd vastgelegd dacht ze dat het prijs ging zijn. Maar niets was minder waar. Ookal duurde de avond lang, verliepen de gesprekken vlot, raakte ze hem voortdurend aan,… er volgde zelfs geen zoen. Toch bleef hij bellen, smsjes sturen, mailen. Wat is dit toch, dacht ze. Raad gevraagd bij mannelijke vrienden en die hadden allemaal een ander antwoord: hij zit nog met een ander in zijn hoofd. He is not into you, maar vindt de aandacht leuk. He’s damaged good en denkt dat jij iets heel serieus wil, terwijl hij daar nog niet klaar voor is. Wat moet ik hiermee?, vroeg ze aan de telefoon. Wat moet ik doen met een man die wél de moeite blijft doen om me te contacteren, maar me niet wil kussen.
Misschien moet je het maar eens gewoon vragen. Gewoon vragen waar hij met dit naartoe wil, was mijn antwoord en dat deed ze.
Ze maakte hem duidelijk dat ze niet op zoek was naar een levenspartner, dat ze geen verwachtingen had, dat ze hem niet elke dag hoefde te horen en niet overstelpt wou worden door honderden lieve smsjes en koosnaampjes en x’jes. Het enige wat ze verlangde was een fijne tijd met een fijne man die er goed uitzag, lekker rook, een boeiende job had en waartoe ze zich aangetrokken voelde. Van het moment hij dat had gehoord, kreeg ze een andere kerel voor zich. Die avond ontpopte de afstandelijke kerel zich in een allesgevende minnaar, een pleaser, een gretige kusser. Nooit gedacht, zei ze toen ik haar met opgewekte stem een week later hoorde.
Of hoe duidelijkheid en eerlijkheid tot iets heel moois kunnen leiden.