Als je aan het daten gaat, is het altijd moeilijk uit te maken wie je wat allemaal vertelt. Enkele vragen illustreren deze problematiek:
Wie vertel je iets over een eerste date die je hebt met iemand?
Hoeveel vertel je daarover?
Wat zeg je daarover aan je kinderen?
Wat mogen je ouders weten?
Neem je sommige vrienden of collega’s in vertrouwen?
Moet je ex op de hoogte zijn van dingen?
Natuurlijk zijn er geen pasklare antwoorden op deze ietwat netelige vragen. Veel hangt af van de context, de omstandigheden, de betrokkenen, van je eigen karakter en keuzes vooral. Precies daarom loont het meer dan de moeite eens stil te staan bij deze vragen.
Met de allereerste date met iemand nieuw is het een beetje als met een rijexamen. Vertel je tien mensen vooraf dat je naar een rijexamen gaat, dan mag al hopen dat je van de eerste keer geslaagd bent. In het andere geval mag je er donder op zeggen dat je achteraf negen keer mag uitleggen hoe het komt dat het niet gelukt is. Sommige mensen hebben daar geen moeite mee, anderen hebben er een bloedhekel aan. Verkondig je aan vijftig mensen je nakende rijvaardigheidstest, dan mag je in geval van falen beginnen te vrezen vijfenveertig keer te mogen uitleggen hoe het komt dat het niet gelukt is. Heb je daar geen zin in, dan blijf je vooraf best een beetje discreet over dit alles, ten minste ten aanzien van die mensen waaraan je je ‘falen’ liever niet uitlegt.
Hetzelfde geldt in zeker zin voor zo’n eerste date. Of de kans op slagen bij een eerste date groter dan wel kleiner is dan bij een rijexamen laat ik hier graag even in het midden. Aangewezen is je duidelijk bewust te zijn wie je niets, iets of zelfs veel vertelt over een nakende date.
Een bijzondere aandacht verdient de communicatie met kinderen als het gaat over daten. Verschillende opties zijn mogelijk. Van ‘zwijgen in alle talen’ over ‘hen vooraf al ietsje vertellen’ tot ‘hun toestemming vragen’. Dat laatste vind ik alvast een brug te ver: ouders mogen zeker rekening houden met hun kinderen, maar je intieme leven blijft je eigen zaak. Wat je hen dan wel of niet vertelt, zal afhangen van de leeftijd van de kinderen en de band die je met hen hebt. Vooral bij jonge kinderen lijkt het aan te bevelen voorzichtig tewerk te gaan. Sommige kinderen kijken al uit naar een nieuwe partner voor papa of mama, hetzij omdat ze hopen dat hun vader of moeder op die manier gelukkiger worden, hetzij omdat ze graag zelf een nieuwe vader- of moederfiguur krijgen. Andere kinderen lijken met minder enthousiasme een nieuwe partner voor hun ouder te begroeten. Ook hiervoor zijn verschillende motieven te bedenken: het verlies van aandacht van hun ouder ten voordele van de nieuwe partner, de vrees dat hun moeke of vake opnieuw geconfronteerd wordt met een relatie die tot onvrede lijdt…
Zowel het scheppen van valse hoop als het opwekken van onnodige angst, zijn maar beter te vermijden voor een kinderhart. In een later stadium, als het al wat duidelijker is dat het iets kan worden tussen jullie, kan je nog honderduit communiceren.
Hetzelfde geldt ongeveer voor ouders, al hebben die vaak andere gevoeligheden. De meeste ouders zien hun kinderen graag gelukkig. Volgens vele ouders is het hebben van een partner voor dat geluk zo goed als onontbeerlijk. Hevige supporters dus als het gaat om het daten van zoon of dochterlief. Ben je extravert van natuur en geef je er niet om hen achteraf uit te leggen hoe het komt dat het niets zal worden tussen jullie, geen enkel probleem. Zie je er integendeel tegen op om dergelijk verhaal te doen, kan je ervoor kiezen discreter te blijven.
Ook met betrekking tot collega’s en vrienden kan je meer of minder open zijn over je komende dates, afhankelijk van je eigen voorkeur, het soort relatie dat je met hen hebt, en het verhaal dat je hen wil doen achteraf. Een bijzondere plaats wordt wellicht ingeruimd door je ex. Wat je aan hem of haar vertelt zal in hoge mate afhangen van de manier waarop jullie uit elkaar gingen en van het soort relatie dat jullie er actueel op na houden. Hebben jullie samen kinderen, gelden evenzeer een aantal voorzichtigheidsbedenkingen als bij de communicatie met kinderen. Wat je je ex vertelt kan immers ook bij je kinderen belanden en omgekeerd. Het belangrijkste lijkt me dat je zelf de regie in handen houdt van je ontmoetingen en de communicatie daarover. Je beslist dus geheel autonoom wat je aan wie vertelt. Succes!