Ik ben tot de constatatie gekomen dat ik (single, 30 jaar) de laatste tijd ik niet meer word uitgenodigd op feestjes van getrouwde vrienden met kinderen. Sommigen verzwijgen eenvoudig het feit dat zij kinderpartijtjes en etentjes voor andere stellen geven. Later komt het dan terloops ter sprake. Maar laatst zei één vriend het me recht in mijn gezicht: ‘Jammer toch dat je geen man hebt. We nodigen tegenwoordig toch meestal mensen uit die in dezelfde levensfase zitten.’ Zijn opmerking heeft me diep gekwetst.
Die opmerking van die vriend is ronduit schandalig. Alsof je moet gestraft worden omdat je de ware nog niet hebt gevonden! Ik weet niet hoe vergevingsgezind jij bent, maar je zou voor minder iemand uit je adresboekje schrappen. Of jouw andere vrienden er ook zo over denken is niet helemaal duidelijk. Je vermoedt het, maar je weet het niet zeker. Bespreek het met hen. Staar je trouwens niet blind op de kinderpartijtjes. Dat zijn doorgaans behoorlijk vervelende gelegenheden, waarvan je blij kunt zijn dat die beker aan je voorbij gaat. Maar met etentjes, drinks of feestjes voor volwassenen ligt het anders. Het zou heel raar zijn, als jouw vrienden je daar niet meer voor uitnodigen omdat je geen partner of kinderen hebt. Leg de uitspraak van eerder genoemde vriend eens voor aan iemand die je erg vertrouwd in je vriendenkring. Vraag eens of zij hetzelfde denken. Als ze ontkennen (wat het meest waarschijnlijke is), dan kan je voorzichtig naar voren brengen dat je toch het idee hebt dat je niet meer welkom bent op hun sociale gelegenheden.
Normale vrienden (echte vrienden) zullen zich op zo’n moment in bochten wringen om het tegendeel te benadrukken en je gerust te stellen: dat ze wel degelijk op u als persoon gesteld zijn, dat ze graag wat willen afspreken, maar drukke tijden enzovoort. Enfin, je merkt het vanzelf wel. Als iedereen de rotopmerking onderschrijft, dan weet u hoe laat het is en zult u op zoek moeten naar nieuwe vrienden.
(Bron: Psychologiemagazine)