Een man van midden dertig kwam op consultatie. Hij was al een hele tijd alleen. Niet veel liefjes gehad, de langste relatie was… 10 dagen. ‘Ik weet gewoonweg al na enkele gesprekken of zij het is of niet’ was de verklaring. Hij was op zoek naar die ene Ware. Naar de perfecte partner… Als ik dan vroeg hoe die er dan moest uitzien, kan hij alleen maar eigenschappen geven: respectvol, lief, zorgend, energiek, goedlachs, verstandig, dromerig, volhardend, een beetje romantisch melancholisch, sturend zonder dominant te zijn, hem nodig hebbend en liefst ook nog een geweldig seksleven.
Ik lachte even en zei hem dat dat niet hetgeen was waar hij naar op zoek was. Hij keek me lang aan. Waarom niet zei hij? Omdat zulke vrouwen bestaan en jij na twee dagen al de afrekening maakt dat de vrouw tegenover je zo niet is. Niet elke vrouw laat zich zien op zo een korte tijd. Hoe kan ze nu tonen dat ze zorgend is als je alleen maar met haar bent gaan uit eten? hoe kan iemand tonen dat ze romantisch en melancholisch is als ze je maar twee keer heeft gezien? Hoe kan je weten of iemand echt heel verstandig is als ze nog nooit samen met jou een moeilijke keuze heeft moeten maken? En hoe weet je na een nacht dat je seksleven goed gaat zijn, terwijl zij zich misschien nog wat onwennig voelt of niet dadelijk alles uit de kast wil halen om niet over te komen als een makkelijke slet.
Deze man was niet op zoek naar de perfecte vrouw. Er zijn vrouwen genoeg die deze eigenschappen kunnen toegeschreven worden, al hebben niet alle vrouwen al deze eigenschappen tegelijk. Deze man was/is op zoek naar de perfecte relatie. En weet je wat? Ik geloof dat die bestaat, echt bestaat. Er zijn genoeg oudere koppels die terugblikken en de kleine en grote crisissen kunnen wegschrijven en oprecht zeggen op hun oude dag dat ze een juiste leuze hebben gemaakt. Het is maar wat je verwacht en hoe je kijkt naar kleine alledaagse imperfecties die maken of je een relatie als perfect beschouwd of niet. Genoeg singles blikken na jaren terug op relaties en denken dat het toch nog niet zoooo slecht was.
De perfecte relatie bestaat, het hangt er gewoon van af van hoe je er zelf tegenaan kijkt. Relaties bestaan in velen maten en vormen: je hebt koppels die constant alles samen doen en je hebt kopels die net heel erg veel apart doen. Je hebt relaties waarin er geflirt en geswingd wordt en anderen die absolute trouw vragen. Je hebt relaties die een goed werkende machine zijn waarin huishouden en kinderen in evenwicht zijn en je hebt relaties waar de man/vrouw alle huishouden doet en de andere zorgt voor het inkomen, je hebt relaties waar er een druk sociaal netwerk is en anderen die liever met het kerngezin van alles doen… elke maat of vorm van relatie is perfect voor een bepaald individu, het hangt er dus echt van af dat je iemand vindt die jouw soort van relatie even geweldig vindt als jij dat doet. Zo maakt elk koppel wel eens ruzie en voor de ene kan dat net een teken zijn dat de relatie niet goed is, voor een ander is het evident dat je af en toe bots, die vindt dat inherent aan de relatie.
Hoe je het ook draait of keert, communicatie blijft dé belangrijkste factor voor een goede relatie. Wanneer je niet zegt wat je écht denkt en hoe je je écht voelt kan je partner daar onmogelijk rekening mee houden. de meeste mensen doen dat niet omdat ze schrik hebben om ruzie te maken… wel..so be it! Een gezonde relatie kan echt niet bestaan zonder op zijn minst af en toe een discussie te hebben. Jullie zijn twee andere mensen die opgeschoeid zijn in twee andere gezinnen, met andere regels, andere gewoontes en andere waarden en normen. Toch logisch dat het soms een botst. Dat botsen is allerminst het probleem. Veel belangrijker is dat je dan ziet wat belangrijk is voor je partner en daarin probeert een compromis te vinden waar je je allebei in kan vinden!
En tweede belangrijk factor die mensen in een langdurige relatie al eens dreigen te vergeten is dat je samen dingen moet blijven doen. En dan heb ik het niet over samen in de zetel ploffen en hersenloos naar tv kijken of de oma op zondag bezoeken. Natuurlijk kan het leuk zijn om samennam een film te lijken, als die film dan jullie allebei intrigeert en zorgt voor wat nabespreking. Een fijne wandeling zorgt voor heel wat tijd tot gesprek en waarom niet een vaste dag in de week invoeren om samen iets te doen (de even weken organiseer jij iets, de oneven weken je partner). Het klinkt nogal gekunseld, maar soms is dat nodig als jullie zelf merken dat het hectische leven jullie voorbij steekt.
En tot slot heeft elke perfecte relatie een evenwicht nodig tussen routine en spanning. Routine in de dingen die er niet meer toe doen: wie de boodschappen doet, het eten maakt, de agenda bijhoudt,… Spanning in de dingen die je voor elkaar doet: een fijn nieuw lingerie setje, een avondje onverwacht opgepikt worden op het werk voor een uitje, een theaterbezoekje, een verrassingsmiddaglunch, een klein briefje op de tafel als je thuis komt, een lief smsje overdag, een mail met leuke foto…
De perfecte partner bestaat misschien bijna niet, maa reen perfecte relatie wel. hou rekening met de lach en de traan, met de ruzie en de verzoening, en met het verschil. En zo lang je gelukkig bent mét je partner, zit het helemaal goed!